Het Spaanse Goud

En dan zijn we zo weer 4 weken verder sinds de laatste blog.
De tijd vliegt om, inmiddels ook alweer 12 weken geleden dat ik deze blog gestart ben voor onze vakantie naar Gran Canaria.

Eindelijk kunnen we nu zeggen nog een paar weken ipv een paar maanden voordat we gaan vertrekken. Met andere woorden...het gaat opschieten. Tijd voor Het Spaanse Goud.

Niet het echte Spaanse Goud

Het wordt weer eens tijd dat we naar Enschede gaan voor nog even een bezoekje aan onze ZKH.
De agenda's worden getrokken en een datum geprikt, vrijdag 19 augustus.
Dit keer vertrekken we wat vroeger naar Enschede, Chris heeft een dagje vrij. Dezelfde dag ook nog een andere afspraak afgegaan zodat dat ook nog is geregeld voor de vakantie.
Natuurlijk gaat het bezoek icm een dineetje bij Restaurant Cést si bon, die momenteel haar 35 jarig jubileum viert, Gefeliciteerd.

Heerlijk uiteten in Enschede ? klik op de afbeelding

Voordat het zover was hebben we passende geschenken gezocht om onze ZKH wel te behagen tijdens ons bezoek. En net zoals de vorige keer zorgen wij voor het nagerecht, De Bossche Bollen van Jan de Groot.

Een geschenk was zo gevonden, bij een echte vorst hoort goud, dus gaan we voor Het Spaanse Goud.
Naast Het Spaanse Goud doen we er ook nog de favoriete lekkernij van onze ZKH erbij. De Milka.
Om het geheel in stijl te verpakken wordt het oranje-, rood-, geel-, groen-, blauw- en paarscommité te samen geroepen, voor een theatraal en over the top resultaat.

Het Spaanse Goud

Het lekkernij van onze ZKH

15.00 Vertrekken we vanaf onze Burcht richting Enschede, met een appie brengen we Wilfred met onze geschatte aankomsttijd op de hoogte. We krijgen een berichtje terug met de mededeling dat onze ZKH niet op zijn troon zit en nog heerlijk aan het shoppen is in zijn koninkrijk, in het gezelschap van een jonkvrouw, na een koninklijke en wel verdiende lunch. Tja je weet hoe het dan kan gaan met deze jonkvrouwen......
Om onze ZKH de rust te laten behouden geven we aan zich niet te haasten, want met deze warmte is het toch niet de bedoeling om het koninklijke roze bloed nog eens extra te laten koken van de stress. We laten hem dan ook weten via een appie, dat mocht hij nog niet op zijn troon zitten, wij ons zelf prima kunnen vermaken met de stalknechten.

Een kwartier voor aankomst, kondigen wij aan dat de daling is ingezet en dat we ieder moment kunnen gaan landen. Onze ZKH laat weten dat hij met gepaste draf richting huis is vanuit het centrum.
Klokslag 16.30 uur treffen wij elkaar voor de villa, stalknechten overslaan, het staatsbezoek is begonnen.

De tafel bij Cést Si Bon staat gereserveerd om 18.00 en hebben dus nog even tijd om bij te kletsen op de sofa en fauteuil met een glaasje bubbels, in dit geval een glaasje prik, bubbelt/bruist ook en de Milka wordt met gepast ceremonieel vertoon in stukken gebroken.
Tijdens het bijkletsen vernemen wij van onze ZKH dat in een van zijn Burchten bij de telling van de schatkist gouden Dukaten vermist zijn tijdens zijn afwezigheid. Door dit bericht, afkomstig van een van zijn onderdanen, was hij dan ook behoorlijk vertyft. Door het daadkrachtig optreden van een jonkvrouw, Het Spaanse Goud, Milka en een leuk vooruitzicht, is de grafstemming gelukkig snel bijgetrokken. Hoewel het schorem die deze brute tekort aan Dukaten heeft veroorzaakt nooit gepakt zal gaan worden, zullen de donkere kerkers, met de daarbij behorende bewakers, uitgerust met de grootste lans waar menig jonkvrouw voor zal bezwijken, gereed zijn en klaar voor gebruik.

De lakeien, dienstmeisjes, chauffeurs, stalknechten en de rest van de hofhouding worden met weekend verlof gestuurd. ZKH heeft zijn mantel afgeworpen en omgekleed, tijd voor het diner.

Na een kleine toertocht van 5 minuten arriveren we al lopend bij Cést Si Bon.
De gastheer/eigenaar is druk bezig, maar heeft altijd tijd voor zijn gasten en geeft een groet.
Een ruime tafel staat klaar in een gezellig hoekje en we kunnen zo plaats nemen op de comfortabele banken. En voordat alles kan beginnen, eerst nog even het moment vast leggen op de gevoelige plaat.

Gemetamorfoost tot de drie Cabbelleros

Zoals gewoonlijk vliegt de tijd weer voorbij tijdens het diner. Lachen, gieren, brullen we hadden het dan ook eigenlijk niet anders verwacht. Het eten smaakte weer fantastisch. Nog even een thee en een koffie. Het nagerecht wordt weer in de villa gesmikkeld. Dus lopen we weer met gepaste draf terug.

Heerlijk gegeten bij Cést Si Bon

In de Villa aangekomen ploffen we heerlijk onderuit.
Hoewel de hofhouding met verlof is kan onze ZKH zich heel goed om toveren tot een uitstekend gastheer. De thee wordt gezet en de Bossche Bollen worden weer in kleurrijke ambiance met menig pride en magic gepresenteerd. Helemaal klaar om te gaan genieten van het nagerecht.

Het nagerecht

Het is een heerlijke zomer avond, ondanks wat spetters van een klein zomers buitje is de temperatuur nog heerlijk in de villa. De deuren van het balkon zijn geopend voor een licht verkoelend briesje. Op de achtergrond gezellig de muziek en zo af en toe wat levendige buiten geluiden.
Genieten dus, wat een voorpret voor de vakantie.
Verders hoeven  we niks meer te regelen, de vakantie is geboekt.

Later op de avond wordt natuurlijk ook Het Spaanse Goud geopend en uitgeschonken in het antieke en beste glaswerk. Daarnaast worden ook weer andere spijzen gepresenteerd, de calorieën vliegen om de oren, wat een heerlijkheid allemaal.
De fles is geopend, glazen gevuld en dan kan er geproost worden op de vakantie.

Het geopende Spaanse Goud traditioneel uitgeschonken

Proost op Back to Neptuno

De avond loopt op zijn eind en veranderd langzaam in de nacht. Dan ineens een dramatische gil die de rust bot onderbreekt. Onze ZKH is beroofd van Het Spaanse Goud, op brutale wijze wordt de glazen kelk, waarin het goud in werd bewaard, leeg achtergelaten. De wachters zijn te laat, het kwaad is al geschied. Twee daders waaronder ZKH zelf. Gelukkig wordt er gratie verleend en vertrekken (zucht) de wachters met hun omhoog getrokken lans weer naar hun dampige kerkers.

Beroofd van Het Spaanse Goud

Wat is het weer een geweldige avond geweest, menig tenaatje is verschoond. De buikspieren zijn weer strak, van het lachen. Met een jolige en licht aangeschoten ZKH en ik zei de joker nemen we afscheid. Nog even een paar mopjes tussendoor en dan toch echt weer terug de koets in richting onze eigen Burcht. We bedanken Wilfred weer voor de gastvrijheid en gezelligheid en stappen in.
De terugreis verloopt voorspoedig met zo af en toe een klein zomers buitje.

Zoals al eerder vermeld, het gaat opschieten nog een paar weken, we moeten nog even aftellen. De komende weken zal voornamelijk in het teken staan van werken en tussendoor genieten. Ook wel het dagelijks leven of ook wel sleur? En dat is het snel met zo'n leuk vooruitzicht wat wij hebben op de vakantie, naar Gran Canaria, Back To Neptuno.

Bedankt voor het lezen.

Waarschijnlijk zal de eerste volgende blog vanuit Gran Canaria worden, hoewel......het sprookje is nog lang niet uit.