Gran Canaria 2016, Neptuno We're Back

Gran Canaria 2016, Neptuno We're Back

vrijdag 30 september 2016

Decadentie Ten Top

Blog van donderdag 29 september

De dag begint al goed, storing op de Royal App.

Nadat onze ZKH eerst het slagveld weer schoon heeft opgeruimd en de zetels heeft gereserveerd richt hij zich tot de Royal App.

Onze ZKH doet een poging zijn lakeien te wekken, maar door een combinatie van de Royal App op stil te zetten en een nacht met veel door zakken met de 43 verslapen de lakeitjes zich.
Er komt dan ook geen enkele reactie....oeps.

Na meerdere malen de Royal App te laten rammelen ziet onze ZKH de bui al hangen, ze zijn natuurlijk helemaal vertyft door de drank en te laat naar hun slaapvertrekken gegaan, goh en laat onze ZKH dan ook nog eens gelijk hebben. Wat een nacht voor de lakeitjes heerlijk doorgezakt tot 04.30 uur. Verrot op de knietjes weer naar het Hotel. Tja dat is dan ook vragen om problemen als je er weer vroeg uit mag.

Deze ochtend wordt het dus zonder lijfwacht en zonder de fotolakei.
Dapper trekt onze ZKH zijn harnas aan en trek er op uit in de wijde wilde wereld vol met rovers en verkrachters op de loer. Wij zijn dan ook erg trots op hem dat hij deze toer zelf heeft gelopen.

Een nieuwe dag gaat weer van start.
De lakeitjes krijgen gratie en mogen mee naar het koninklijk ontbijt. Netjes op het geplande tijdstip van 09.00 zit de hofhouding en de king him zelf aan het schransfestijn.
Wel opvallend is dat onze ZKH toch wel iets meer noten op zijn zang heeft deze ochtend.
Na het ontbijt worden de vertrekken weer even opgezocht voor een korte opfris sessie om vervolgens weer naar het zwembad te vertrekken comform het dag ritueel.....of niet toch niet?

Op de kamer aan gekomen pakt Chris de reserveringspapieren van de auto die we hebben gehuurd.
Deze autohuur, een Mini Cooper Cabrio hebben we in het geheim geregeld, dus onze ZKH weet van niets.

De autoverhuurder zit om de hoek slechts 10 minuutjes lopen van het hotel, Chris haalt hem op en zelf begin ik weer met de nieuwe blog. Terwijl onze ZKH niets vermoedend zijn welverdiende cappuccino moment heeft bij het zwembad.

Even voor 10.00 parkeert Chris de Mini Cooper op de parkeerplaats van het Hotel.
Nu nog een smoes om onze ZKH uit zijn cappuccino moment te trekken.
En dat lukt, met gemak want inmiddels weten wij dat onze ZKH een zwak heeft voor decadente foto's.

We lokken onze ZKH mee naar buiten met de volgende smoes. ZKH....er staat een decadente open koets voor het Hotel, waarschijnlijk van een van de andere hotelgasten, met de kap open. Hoe decadent zal de foto wel niet zijn als u er achter gaat staan en wuift naar de uw onderdanen aan het thuisfront? Dan volgt er een stofwolkje en we staan binnen 2 seconden bij de koets.

Zeer gecharmeerd van de koets gaat onze ZKH achter deze staan met een wuivend gebaar. Duidelijk attenderen we onze ZKH om voorzichtig te zijn en de koets niet aan te raken voor eventueel koetsalarm. En dan ineens klik,klik....de koets gaat van het slot, de lampjes knipperen en van schrik is onze ZKH zijn opgebouwde bruine tint van de afgelopen dagen kwijt. Lijk wit en verstijfd staat hij vast genageld achter de koets. Is hij betrapt...komt de eigenaar er aan?

SUPRISE.....wij mogen in deze koets drie dagen gaan rijden.

Het moment was voor ons onbetaalbaar, wat hebben we gelachen, geweldig. Het leek wel banana split.

Inmiddels was de tint van onze ZKH weer terug gekeerd op zijn gelaat en nam hij plaats achter de teugels.

Een decadente wuif
Het dag programma wordt omgegooid en gaan naar de kamers om de juiste bepakking erbij te zoeken zodat we met de open koets op pad kunnen gaan vandaag. Met als eerste bestemming Centro Comercial Atlantico.

Zodra de bepakking gereed is laten we de koets voorrijden en kunnen we gaan instappen. Natuurlijk nog even een klussie voor de fotolakei....

We zijn er klaar voor
Met een kleine twintig minuten staan we bij het winkelcentrum, tijd om te shoppen. De koets wordt gesloten en de mobiele schatkistjes (lees portemonnees) in de broekzakken gestoken. Tijd om de goudstukken te laten rollen.

Voorkant ingang, klik voor meer info




Alweer op de terug weg met de open koets
Natuurlijk worden er goudstukken omgeruild voor shirts en een broekje. ZKH blij, lakei blij wat een heerlijke en Decadente middag zo bij de winkels. Stiekem vliegt de tijd dan ook wel weer voorbij. Dus tijd voor terug keer naar het paleis voor de lunch, want die kosten geen goudstukken.

We genieten van de terugreis, wat heerlijk allemaal en we voelen ons dan ook zeer bevoorrecht dat we het mogen meemaken, uiteindelijk is niets vanzelfsprekend en de slingers met ballonnen mag je toch echt zelf ophangen als je van het leven een feestje wil maken. Hiervoor hebben we dan ook kei hard voor gewerkt waardoor je er nog meer van kan genieten....Proost.

Tijdens de lunch kletsen we weer heel wat af, inmiddels heeft onze ZKH weer een  nieuwe spreuk voor vandaag en tevens gebruik ik hem als blog titel...Decadentie Ten Top.

De Lunch....Decadentie Ten Top
Plannen worden weer verder bedacht....wat is het volgende excuus om weer in die open koets te gaan stappen, want dat gevoel van vrijheid tijdens het rijden is erg verslavend.
Er wordt besloten om een cappuccino te gaan drinken in een Decadente Entourage en dan is sjieke Maspalomas de plaats to be.

De koets wordt voorgereden en de hofhouding is weer vertrokken naar Shopping Center Varadero in Maspalomas.

Aangekomen wordt de koets geparkeerd, de rest wordt afgelegen met de benenkoets, hebben we weer wat calorieën verbrand en is de lunch ook weer verantwoord verorberd.

In het winkelcentrum worden enkele winkels aangedaan en ook hier rollen de goudstukken om de oren. De lakeien schaffen petjes aan want dat Canarische zonnetje op je bol tijdens het rijden is heet.

Achterzijde ingang shopping center.
(mode) showtime
Via de Decadente Boulevard El Faro, lopen we langs Decadente Winkels richting de Decadente cappuccino locatie. Het is een prachtig uitzicht allemaal op en top klasse, schoon, pracht en praal. Het ziet er allemaal heel sjiek en luxe aangelegd uit langs prachtige mega hotels. Maar om heel eerlijk te zijn, en dat is mijn persoonlijke menig mis ik toch een ziel en een hart ten midden van deze prachtige omgeving. Hoe hard er ook wordt gepoetst de glans blijft mat.

Decadente Boulevard
Decadente Cappuccino
Het Decadente tentje
Het is heerlijk relax zitten op de Decadente kussentjes om zo de cappuccino en de cola te drinken.
Tijdens de conversatie wordt natuurlijk meerdere malen, wat inmiddels een middeleeuwse toverspreuk begint te worden en poef, geroepen door onze ZKH: Decadentie Ten Top. Poef.

Eerlijk is eerlijk de entourage is prachtig, de sfeer is heerlijk maar ook bij deze grandioze Canarische temperaturen blijft de kak koud. Soms is dat wel jammer, maar het hoort erbij, zien en gezien worden.

De schuld wordt betaald en samen met onze ZKH flaneren we weer over de boulevard terug naar de open koets. Chris en Wilfred willen nog even aan het zwembad liggen en ik zeg de Hofnar wil de blog verder afschrijven.

De toeristische route wordt terug genomen richting het hotel, dus ook voor ons geld, zien en gezien
(gehoord) worden in die open koets met de radio op 10. Decadentie Ten Top !!
Onderweg nog even een Decadente Selfie en dan weer braaf terug naar het hotel.

Decadente Selfie Ten Top, fotograaf: ZKH
De open koets wordt op stal gezet, Chris en Wilfred zijn weer naar de Pool en ik ben in mijn schrijf modus. En zo wordt het langzaam weer tijd voor het diner.

Na een paar uurtjes rust, douchen en opdirken wordt het tijd voor het diner.
Valt weinig over te schrijven, zelfs geen negatieve dingen dus.....fotootjes

Decadente Spruitjes Ten Top
 Decadent toetje Ten Top
De rest van de avond brengen we gezellig door op het terras van ons hotel. Nieuwe lading hotelgasten zijn weer gearriveerd vandaag waaronder ook twee bekende van vorig jaar. Dus heel de avond bijkletsen met de 43, lachen, gieren en natuurlijk brullen. Er is gewoon nog een week te gaan maar nu al kan ik zeggen dat deze tot zover grandioos is, we genieten enorm. Life is Good.

Vergeet niet dat de wereld altijd blijft draaien, sta niet stil, wat er ook gebeurd. Leef, Geef en Geniet.

Uiteindelijk is decadentie niet meer dan een zucht naar genot, waarvan uiteindelijk de huls leeg blijft.


Bedankt voor het lezen.


donderdag 29 september 2016

Niks, Noppes, Nada

Blog van woensdag 28 september

Misschien wel een teleurstellende titel voor de lezer.
Maar zo'n dagje kan er best wel een keer tussendoor, al zeg ik het zelf.

De woensdag wordt gestart met de Royal App, en wel om 06.45 uur vandaag.
Er zit een spoortje van De (Vlieghende) Groene Draeck in ons systeem dus de beentjes voelen een beetje zwaar. Maar dat let onze ZKH niet om zijn ligbeddenslageld weer te betreden. Het is weer een victorie de bedden zijn weer koninklijk gereserveerd.

De pieper van de lijfwacht gaat ook weer af en om 07.05 uur is de stoet weer paraat.
Zoals, tot nu toe iedere morgen, geniet onze ZKH weer van zijn ochtendwandeling als hij zijn onderdanen een goedemorgen toewuift.

De nacht verdwijnt langzaam en achter aan de horizon komt onze warme vriend weer in de lucht.



Na de ochtendtour is het opfrissen om vervolgens aan te schuiven bij het ontbijt.
Ook deze ochtend weer heerlijk gegeten dankzij onze Nani

Altijd een glimlach en een goedemorgen
Eenmaal weer terug op de kamer wordt het de blog schrijven voor mij en de rest van de delegatie vertrek weer naar het zwembad.
Nadat de blog door mij is bijgewerkt vertrek ook ik weer richting de Paleistuin.

De rest van de middag tot aan het diner toe zelfs wordt er dan ook Niks, Noppes Nada meer gedaan.
Ook de alcohol blijft op een paar ml na in het vat, De Groene Draeck heeft zijn werk goed gedaan.

Op een of andere manier vliegt deze middag echt voorbij qua tijd en na de lunch helemaal.
De lunch was dit keer een heerlijke pizza. Nu hebben wij all-inclusive dus zien we geen rekening na het eten. Voor geïnteresseerden hierbij ook een foto van de pizza lunchkaart. Prijs kwaliteit verhouding is goed tot zeer goed te noemen.

Al gestart
Nette prijzen, geen cent te veel

Ook vandaag nadert deze schitterende dag zijn einde en valt de avond in.
Altijd prachtige momenten die leuke/mooie foto's opleveren dus hier komt er weer een.

Two perfect shades of blue making my day
Zo af en toe plaats ik wel eens een foto op de Facebookpagina van Hotel Neptuno net zoals afgelopen dinsdag laat in de middag. Hoe mooi is dan het compliment als Hotel Neptuno ook zelf deze foto gebruikt voor een post op hun Facebookpagina over vermelding van mijn naam.


Zoals al eerder gezegd is de middag op zijn einde gekomen.
De kamers worden weer opgezocht.
Heerlijk ff douchen en gereed maken voor het Diner.

Was weer smakelijk
Het Diner heeft ons weer goed gedaan, de nodige energie is weer opgedaan.
Vanmiddag hebben we besloten om de avond iets actiever door te gaan brengen.
Knikkeren voor de luie adel, of ook wel mini golf. Een prima idee vind onze ZKH.

We lopen vanaf het hotel binnen 5 minuten naar de Yumbo minigolf (Gran Canaria Minigolf)
Kopen een kaartje, huren de clubs en de koninklijke ballen, het adellijk golfbal kan beginnen.

Meer informatie klik op de afbeelding
 Zodra we een stap binnen zetten op the green valt het gelijk op hoe prachtig onderhouden en super, super schoon het er is. Alle Greens zijn in perfecte staat.

Welkom
Het terrein heeft 18 Greens en beginnen natuurlijk simpel oplopend tot moeilijk. De minigolf Game Rules zijn duidelijk omschreven achter op de scorecard waardoor eventueel frauduleus vals spelen de das wordt om gedaan.

Ook de avond vliegt voorbij wat hebben we een lol gehad en wat kan je er bloed fanatiek van worden. Zo'n geslaagde avond kent alleen maar winners. Ook tijdens het golven waande onze ZKH zich even in een sprookje, fotolakeitje hier, fotolakeitje daar. Alles wordt op de gevoelige plaat vast gelegd zo ook het moment dat dan toch door een simpele kus een ware prins voor onze ZKH tevoorschijn getoverd kan worden?

Kus het, kus de kikker dan....
Betreft de Minigolf Gran Canaria op Yumbo: Een echte aanrader. Super goed onderhouden en qua kosten hoef je het niet te laten, slechts € 6,50, € 10,- hadden we er ook wel aan uitgegeven, zo goed zijn de Greens onderhouden en de sfeer is fantastisch. Ook na het mini golven is er zelfs gelegenheid om de handen te wassen. Goede tip om na het diner en een glaasje 43 er een gezellige avond van te maken.

De scores zijn goed, en zoals al eerder gezegd kent deze avond alleen maar winnaars. Met weer een prachtige herinnering in onze gedachten en fototoestel gaan we terug naar het hotel. Zittend op een Loungeset pakken we nog een paar 43 glaasjes en dan wordt het tijd dat onze ZKH zijn slaapvertrek gaat opzoeken. Geen glazen muiltjes op de marmeren trappen achtergelaten, ach die prins komt vast wel een keer voorbij zetten. We zijn tenslotte zeker nog een week in dit prachtige paleis.
Chris en ik pakken nog even een gezellig rondje Yumbo samen, wat natuurlijk weer uitmond met een midnight snack. De uurtjes zijn aardig snel door getikt. Het is alweer bijna ochtend, dat wordt een uitdaging met opstaan deze ochtend.

Een groet van uw ZKH, goeden avond
Bedankt voor het lezen.





woensdag 28 september 2016

De (Vlieghende) Groene Draek

Blog van dinsdag 27 september

Om 07.00 uur Rammelt de Royal App weer, tevens wekker.

Mededeling van een feit door onze ZKH dat de Ligbedden weer zijn verovert zonder enige weerstand. We houden het er maar op dat het een vredes/diplomatieke missie is van onze ZKH want er vallen geen slachtoffers slechts irritaties van andere onderdanen in de Paleistuin met royaal zwembad. Met trots appte ZKH een foto van het slagveld als bewijs.

Slagveld @ Neptuno Anno 2016 ZKH Wilfred xxl
Dan volgt het bericht of zijn lijfwacht gereed is voor de ochtendtour om 07.30 uur.

Punctueel om 07.30 verlaat de stoet weer het vakantiepaleis in gedreven en pittige pas met een vleugje elegantie van wiegende heupjes. Dat laatste, de elegantie, is natuurlijk van groot belang want onze vrijgezelle ZKH laat niks aan een toeval over als het gaat om een spontane en vooral romantische ontmoeting van een Prins met de lucht van het witte paard.

Aan de romantiek had het niet gelegen want bij de boulevard en het strand aangekomen was het uitzicht weer schitterend, wat een prachtige zonsopkomst. Dit moest natuurlijk weer even vastgelegd worden door de fotolakei, tevens lijfwacht.

Nieuwe dag, gemiste kansen?
Na de wandeling is het tijd voor ontbijt, wat natuurlijk weer prima smaakte.
Zeer bijzonder om de medewerkers van het hotel zo energiek te zien werken. Niks is teveel en altijd een ingetogen gemeende glimlach. Ook de discipline en structuur is van hoge kwaliteit en dan maar te zwijgen over het team work, uitnuntend. Een echt slecht of minder goed ontbijt hebben we tot nu toch nog nooit gehad. En voor mij persoonlijk, heerlijk die structuur en orde alles netjes zoals het hoort in een restaurant, alles mise-en-place. The place to be voor een OCD Breakfast.

OCD hupsakee
We zitten op de 3e dag al aardig in een ritme, dus Ik blog schrijven, Chris en Wilfred naar de Pool.
Zoals de programmering al voorspeld eerst een cappuccino voor onze ZKH op de (semi gereserveerde) Sofa om vervolgens programma Chill op het ligbed te pakken.

Decadentie ten top
Na het schrijven van de blog voeg ik mijzelf ook bij tot Team Royaal. De drie Caballeros zijn weer compleet voor een middagje @ de pool. Waar mijn Sangria infuus alweer klaar staat.

Hello my friend
Tja en dan vliegt zo'n middag weer voorbij.
De klok van 15.00 begint te naderen dus gaat het tijd worden voor een heerlijk lunch. Slechts een paar stappen naar boven struikelen en we hebben weer een fijn tafeltje op het terras. Heerlijk gegeten en genoten van de fantastische medewerkers met hun aanstekende energie.

Heerlijke synchroon worsten
Na de lunch is het weer tijd om terug te rollen naar onze ligbedden, tijd om uit te buiken.

Zelf loop ik nog even terug naar de kamer, want recyclen doe je toch het beste in je eigen privésfeer.
Als ik terug kom op de kamer is niet alleen de kamer heerlijk schoon en aan kant ook staat er een leuke attentie op het bureau ivm World Tourism Day. Wat een heerlijk hotel is dit toch, het zijn de kleine dingen die het hem doen.

Inmiddels zijn de Chocolaatjes op
Die middagen aan het zwembad zijn heerlijk maar er slaat toch wel een klein beetje verveling toe in de drank, Die geile 43 en gewone sangria zijn we toch wel een beetje zat. Maar wat willen we dan drinken? Na enige denktijd waren we het er over eens dat de Sangria de Champagna op het terras gisteravond toch wel erg lekker was, niet om te klagen maar ook de prijs was er ook naar en met die schofterige bediening op dat terras is dat het de duiten niet waard om terug te keren. Maar we zijn nog steeds erg onder de in(vloed)druk van de Sangria de Champagne.
We besluiten onze stoute schoenen aan te trekken en Chris en Ik lopen naar de bar om te vragen.
Heel brutaal bestel ik gewoon Dos Sangria de Champagne, de medewerker trekt wit weg achter de bar en krijg serieuze ademhalingsproblemen en vraagt of ik wel weet wat ik bestel . Ja duh Jose, dos Sangria de Champagne. Alleen het woordje dos kan de verdwaasde barman nog zeggen terwijl hij met zijn handen en armen de omvang en de lengte van een olifantenlul gebaarde. No.no no zegt hij, 1 Sangria de Champagne en twee glazen bedoel je. Tja en dan ga je als OCD-tje in de fik van binnen. En het ergste is de barman loopt weg.......om vervolgens met een literkan terug te komen en twee glazen. Wat de barman bedoelde is dat de Sangria de Champagne alleen per liter gaat. OK #taalbarrière.

Trots lopen de Lakeien terug naar onze ZKH die met zijn fluwelen derrière op zijn veroverde trofee zit. Majesteit we've got it.....enjoy. Sangria de Champagne.
Hoewel de kleur niet helemaal overeenkomt met die van op het terras smaakt dit kreng fantastisch en bij de eerste slok stijg je al langzaam op naar ligt zwevende toestand. Ik doop dit drankje dan ook om, als zijnde een symbolisch geschenk voor onze ZKH, naar De (Vlieghende) Groene Draek.

Een (vlieghende) Groene Draeck
De naam doet zijn eer aan, na enkele slokken begint het lachen, gieren en brullen bal, icm een paar stukjes uit mijn boek de nationale vrouwen spotgids, is het feest compleet. Wat hebben we blauw gelegen. Nieuwsgierige omstanders in de paleistuin vragen ons welk drankje we drinken, en ook hen zien we later met een kan vertrekken.

Heerlijk tipsy wachten we tot de dag weer ten einde komt en de zon zich achter de horizon verschuilt.
Inmiddels hebben andere onderdanen de paleistuin verlaten en zitten we bijna, op een joker na, nog met zijn drieën te genieten van die laatste zonnestralen. Ook wel het Chillste momentje van ZKH.

ZKH zijn Groene Draeck in de laatste zonnestralen
De paleistuin ziet er nu echt verlaten uit en daarmee gaat er toch ook wel weer een bepaalde gezelligheid weg. Nu valt er weinig te roddelen of af te zeiken over de andere onderdanen.

Totale leegstand 
Niet alleen zijn de ligbedden leeg ook de kan en de glazen met De (Vlieghende) Groene Draeck zijn oppperdepop, dan ook wel leeg dus....
Nog even proosten met lege glazen, deze overwinning kan weer in het logboek worden bijgeschreven.


Besluit is genomen ook wij nemen afscheid voor vandaag van de paleistuin. Morgen weer een nieuwe dag. De spullen worden bij elkaar geraapt en al zwevend gaan we richting de kamers.
Nog een laatste foto ter afsluiting van een weer prachtige dag @ Neptuno.

See ya real soon sunshine
Ook op de kamer van onze ZKH staat er een flesje bubbels met chocolade tijd voor de fotolakei.

ZKH anonymous, Groene Draeck oogjes verbergen
Na een heerlijke verfrissing van een douche tijd voor het diner. En mogelijk val ik in herhaling.....wat weer heerlijk was. Wederom weer een energieke bediening en goed eten.

Alle lof voor...
Na het diner brengen we de avond oa door op het terras van het hotel met hoe kan het ook anders....een kannetje (Vlieghende) Groene Draeck.

Uitdagend groen
Het entertainment van vanavond is aanvaardbaar, en (ogende) jonge dame achter een keyboard die verschillende deuntjes speelt en daarnaast wat hoge nootjes probeert te halen.
Met andere woorden....welkom op deze lesbische visafslag, mannen niet gewenst, de lucht zegt genoeg. En zoals ket knaapje thuis knauwt, knauwt het nergens.

Nadat de De (Vlieghende) Groene Draeck is verdampt in onze monden, lopen of beter gezegd, zweven we nog een rondje over de Yumbo. Het is een vrij rustige avond maar wel gezellig. Met wat zwaardere beentjes zweven we weer terug naar het hotel. Tijd voor een bedje.

Wat een prachtige dag weer, erg rustig en weinig beleefd of ondernomen, tja en schrijft dan maar eens een blog. Misschien stilte voor een storm, zo een met de haren in de wind?

Bedankt voor het lezen en alle fantastische complimenten die ik mag ontvangen via verschillen wegen.





dinsdag 27 september 2016

Chillende Credit Crisis

Blog van maandag 26 september

Hoewel het vakantie is, zijn mijn luikjes al om 05.45 geopend.
Ik sta op en loop gelijk het balkon op. Het is nog donker en in de verte kan ik al een beetje ochtendgloren ontdekken. De eerste volle dag op Gran Canaria. Gisteren was natuurlijk de reisdag en de dag erna is het dan bijkomen.

Om 07.00 rammelt de Royal App met de berichtgeving dat onze ZKH de ligbedden met voorbedachte rade heeft geclaimd. En daar bedoel ik mee, dat onze ZKH de ligbedden zo strategisch heeft opgesteld dat hij, en wij natuurlijk ook, tot de laatste zonnestralen kunnen genieten bij het zwembad.

Dan begint de Royal App weer te rammelen.
Zondagavond hebben we bij wijze van spreken een 'proef''rondje gelopen om de Ymbo heen. Met als teleurstellende resultaat dat dit maar net 1 km is, dus nog geen 100 calorieën. Niet helemaal bevredigend maar onze ZKH vind het een prima start voor de volgende ochtend, hij weet de weg en kan de volgende ochtend starten. Zo gezegd zo.....daar blijft het dan ook bij.

Royal App:

07.10 Misschien doe ik er 3(lees: rondjes om de Ymbo)
07.11 Misschien 6
07.11 Hij mag mee lopen hoor (daar bedoeld hij Chris mee want ik ben nog niet topfit)

Lezen we daar enige twijfel? Met een onzeker randje?

Inmiddels beginnen we onze ZKH al een beetje te begrijpen en als we de Royal App tussen de regels doorlezen wordt er gewoon gevraagd om een lijfwacht. Mogelijk voelt hij zich alleen niet zo op zijn gemak tussen al die wilde Canarische Spanjaarden en mogelijk dat ze uit zijn op zijn kroonjuwelen.

Dat kan zomaar eens waar zijn want, in 1599 is de stad Las Palmas gedurende een week veroverd geweest door de Nederlanders onder aanvoering van vice-admiraal Pieter van der Droes. Tijdens deze gevechten is een deel van Las Palmas verwoest. Toen zijn er ook nog eens bronzen kerkklokken geleend, door ons Nederlanders, uit de Kathedraal van Las Palmas. Als restitutie hebben we dit in 1999 wel weer goed gemaakt door een nieuwe bronzen klok te schenken. (bron: wikipedia)
En of het nou kerkklokken zijn of ligbedden, veroveren is veroveren.

Om 07.30 vertrek de wandelstoet richting boulevard en strand.
Terwijl Chris onze ZKH escorteert met zijn ochtend wandeling ga ik een begin maken met de blog, stukkie schrijven en natuurlijk foto's sorteren. Heerlijk in alle rust.

Na een klein uurtje is de escorte weer terug met zeer tevreden ZKH. Het is goed te zien dat hij genoten heeft van zijn ochtend wandeling en het daarbij komende uitzicht. Echter wel met het verwerken van een kleine teleurstelling dat het aantal km nog net onder de 6 km lag, morgen beter.

King of all Queens @ the Beach
Iets over negen staan we alweer bij het ontbijt buffet. Ook weer een moment van rust en gezelligheid. De verbrandde calorieën worden weer verantwoord aangevuld.
Wederom smaakte het ontbijt weer super goed. En natuurlijk weer een groot compliment voor de medewerkers van het hotel, wat een team. Een hofhouding waar iedere ZKH alleen maar kan van dromen.

Breakfast again
Na het ontbijt gaan gaan we even terug naar de kamer.
Er worden wat berichten gelezen, zo ook een sms van onze Creditcard maatschappij.
We krijgen de melding binnen dat inmiddels 80% van de besteding is verbruikt. Als eerst vinden we het een prima service maar toch wel vreemd dat er al 80% is verbruikt want tot nu toe is alleen het hotel ermee betaald. Als we er wat langer over nadenken en het eea na checken op de rekening zien we dat de rekening van het hotel nog in reservering staat maar ook als betaald zijnde, dus dubbel. Hier worden we niet vrolijk van. Chris belt dan ook gelijk met de klantenservice. Er blijkt storing te zijn bij de maatschappij, erg vervelend maar los het probleem maar op, wij zijn pas op dag 2 van onze vakantie en willen graag de card gebruiken voor verschillende doeleinde. We laten het probleem dan ook echt bij de maatschappij en laten ons terug bellen om op de hoogte gehouden te worden. Hoe dan ook het zal toch echt vandaag opgelost moeten gaan worden.

De druk hebben we lekker bij de Credit Maatschappij gelaten om hun probleem op te lossen.
Zelf heb ik ook een credit card, al 20 jaar alweer, en ook altijd bij voor back up, dus eigenlijk geen vuiltje aan de lucht voor ons, maar dat hoeven ze bij de klantenservice niet te weten.
Het is dan ook gewoon even een Chillende Credit Crisis

Wilfred is inmiddels al naar het zwembad en Chris volgt zodra de Chillende Credit Crisis uptodate is.
Ik zelf blijf weer op de kamer om de blog verder te schrijven. Het is heerlijk hoor hangen bij het zwembad maar op een of andere manier heb ik geen rust in mijn koppie om zo lang stil te liggen en niks doen. Het schrijven vind ik dan ook een prima oplossing als andere lezen aan het zwembad.

Zodra de blog is afgerond laat ik mijzelf naar beneden gaan om ook te gaan genieten bij het zwembad. Mijn vitamina staat klaar, proosten maar.

Bottoms up, darling
Na twee uur heerlijk hangen, drinken, hangen, lachen, boeren, drinken, doezelen enz. gaat het tijd worden voor een heerlijke lunch. We nemen plaats op het terras en laten ons weer heerlijk verwennen.

Lunch Time
Na de lunch loop ik zelf nog even terug naar de kamer om het eea te recyclen wat vanochtend naar binnen is gewerkt met het ontbijt en neem gelijk mijn boekie mee terug om te gaan lezen. (wat een uitdaging voor mij.....een boek bij het zwembad.)
Met mijn verjaardag heb ik dit jaar ook een boek gekregen, de nationale vrouwen spotgids van Maxim Hartman. Ik vind dit boek dan ook mega geweldig, helaas heb ik wel duidelijke instructies mee gekregen van Chris, het lezen van dit boek is voor jou verboden in het vliegtuig. Gezien het feit dat ik echt zit te bulderen van het lachen en langzaam mijn broek vol pis. Tranen lopen over mijn wangen en het ademhalen gaat dan ook niet zo soepel.

Kei leuk boekie
Onder invloed van vitamina en een heerlijk zonnetje lees ik weer een paar bladzijden, kan niet voorkomen dat ik er een paar wil voorlezen en dat er zo af en toe een bulderlach voorbij komt.
Hopelijk irriteer ik mijn mede mens aan het zwembad niet met mijn gelach want ik zie er steeds meer mensen vertrekken.
Maar als ik dan op de klok kijk zie ik dat alweer bijna dinertijd gaat worden voor de eerste shift.
Wij hebben nog even, pas vanaf 20.30.

Helaas ontkomende we er niet aan maar langzaam aan komt de dag ten einde.

Onze ZKH geniet nog van de zacht strelende zonnestralen op zijn zijde zachte huid.
This is the moment, het moment van dat heerlijke avondzonnetje. Dit is de beloning van onze ZKH voor het vroege opstaan en het roven en bezetten van de ligbedden. Heerlijk Chill allemaal.

Geluksmomentje ZKH
Zo ook is de Chillende Credit Crisis opgelost, na nog een telefoontje met de mededeling dat ie weer te gebruiken is en alle problemen zijn verholpen. We kunnen hem dus weer laten vlammen.

We gaan weer terug naar de kamers, gereed maken voor diner. Wat om 21.00 uur de revue passeert. Ook deze is weer top.

Diner Time
Na het diner even weer omkleden, korte broeken aan en we vertrekken naar de Yumbo voor een terras. Het is cocktail time. Het was heerlijk vertoeven op het terras, echter de bediening was uiterst teleurstellend en onbeschoft. Voor deze proleten heeft onze ZKH nog wel een plekje vrij in een van zijn kerkers. Het mag de pret niet drukken en na een flinke Sangria Champagne lopen we, in een licht zwevende/flanerende flow weer terug naar het hotel.

Jumbo @ Yumbo

De slaapvertrekken worden opgezocht.

Wat een prachtige dag is het vandaag geweest.

Morgen weer een nieuwe.

Bedankt voor het lezen.