De (Vlieghende) Groene Draek

Blog van dinsdag 27 september

Om 07.00 uur Rammelt de Royal App weer, tevens wekker.

Mededeling van een feit door onze ZKH dat de Ligbedden weer zijn verovert zonder enige weerstand. We houden het er maar op dat het een vredes/diplomatieke missie is van onze ZKH want er vallen geen slachtoffers slechts irritaties van andere onderdanen in de Paleistuin met royaal zwembad. Met trots appte ZKH een foto van het slagveld als bewijs.

Slagveld @ Neptuno Anno 2016 ZKH Wilfred xxl

Dan volgt het bericht of zijn lijfwacht gereed is voor de ochtendtour om 07.30 uur.

Punctueel om 07.30 verlaat de stoet weer het vakantiepaleis in gedreven en pittige pas met een vleugje elegantie van wiegende heupjes. Dat laatste, de elegantie, is natuurlijk van groot belang want onze vrijgezelle ZKH laat niks aan een toeval over als het gaat om een spontane en vooral romantische ontmoeting van een Prins met de lucht van het witte paard.

Aan de romantiek had het niet gelegen want bij de boulevard en het strand aangekomen was het uitzicht weer schitterend, wat een prachtige zonsopkomst. Dit moest natuurlijk weer even vastgelegd worden door de fotolakei, tevens lijfwacht.

Nieuwe dag, gemiste kansen?

Na de wandeling is het tijd voor ontbijt, wat natuurlijk weer prima smaakte.
Zeer bijzonder om de medewerkers van het hotel zo energiek te zien werken. Niks is teveel en altijd een ingetogen gemeende glimlach. Ook de discipline en structuur is van hoge kwaliteit en dan maar te zwijgen over het team work, uitnuntend. Een echt slecht of minder goed ontbijt hebben we tot nu toch nog nooit gehad. En voor mij persoonlijk, heerlijk die structuur en orde alles netjes zoals het hoort in een restaurant, alles mise-en-place. The place to be voor een OCD Breakfast.

OCD hupsakee

We zitten op de 3e dag al aardig in een ritme, dus Ik blog schrijven, Chris en Wilfred naar de Pool.
Zoals de programmering al voorspeld eerst een cappuccino voor onze ZKH op de (semi gereserveerde) Sofa om vervolgens programma Chill op het ligbed te pakken.

Decadentie ten top

Na het schrijven van de blog voeg ik mijzelf ook bij tot Team Royaal. De drie Caballeros zijn weer compleet voor een middagje @ de pool. Waar mijn Sangria infuus alweer klaar staat.

Hello my friend

Tja en dan vliegt zo'n middag weer voorbij.
De klok van 15.00 begint te naderen dus gaat het tijd worden voor een heerlijk lunch. Slechts een paar stappen naar boven struikelen en we hebben weer een fijn tafeltje op het terras. Heerlijk gegeten en genoten van de fantastische medewerkers met hun aanstekende energie.

Heerlijke synchroon worsten

Na de lunch is het weer tijd om terug te rollen naar onze ligbedden, tijd om uit te buiken.

Zelf loop ik nog even terug naar de kamer, want recyclen doe je toch het beste in je eigen privésfeer.
Als ik terug kom op de kamer is niet alleen de kamer heerlijk schoon en aan kant ook staat er een leuke attentie op het bureau ivm World Tourism Day. Wat een heerlijk hotel is dit toch, het zijn de kleine dingen die het hem doen.

Inmiddels zijn de Chocolaatjes op

Die middagen aan het zwembad zijn heerlijk maar er slaat toch wel een klein beetje verveling toe in de drank, Die geile 43 en gewone sangria zijn we toch wel een beetje zat. Maar wat willen we dan drinken? Na enige denktijd waren we het er over eens dat de Sangria de Champagna op het terras gisteravond toch wel erg lekker was, niet om te klagen maar ook de prijs was er ook naar en met die schofterige bediening op dat terras is dat het de duiten niet waard om terug te keren. Maar we zijn nog steeds erg onder de in(vloed)druk van de Sangria de Champagne.
We besluiten onze stoute schoenen aan te trekken en Chris en Ik lopen naar de bar om te vragen.
Heel brutaal bestel ik gewoon Dos Sangria de Champagne, de medewerker trekt wit weg achter de bar en krijg serieuze ademhalingsproblemen en vraagt of ik wel weet wat ik bestel . Ja duh Jose, dos Sangria de Champagne. Alleen het woordje dos kan de verdwaasde barman nog zeggen terwijl hij met zijn handen en armen de omvang en de lengte van een olifantenlul gebaarde. No.no no zegt hij, 1 Sangria de Champagne en twee glazen bedoel je. Tja en dan ga je als OCD-tje in de fik van binnen. En het ergste is de barman loopt weg.......om vervolgens met een literkan terug te komen en twee glazen. Wat de barman bedoelde is dat de Sangria de Champagne alleen per liter gaat. OK #taalbarrière.

Trots lopen de Lakeien terug naar onze ZKH die met zijn fluwelen derrière op zijn veroverde trofee zit. Majesteit we've got it.....enjoy. Sangria de Champagne.
Hoewel de kleur niet helemaal overeenkomt met die van op het terras smaakt dit kreng fantastisch en bij de eerste slok stijg je al langzaam op naar ligt zwevende toestand. Ik doop dit drankje dan ook om, als zijnde een symbolisch geschenk voor onze ZKH, naar De (Vlieghende) Groene Draek.

Een (vlieghende) Groene Draeck

De naam doet zijn eer aan, na enkele slokken begint het lachen, gieren en brullen bal, icm een paar stukjes uit mijn boek de nationale vrouwen spotgids, is het feest compleet. Wat hebben we blauw gelegen. Nieuwsgierige omstanders in de paleistuin vragen ons welk drankje we drinken, en ook hen zien we later met een kan vertrekken.

Heerlijk tipsy wachten we tot de dag weer ten einde komt en de zon zich achter de horizon verschuilt.
Inmiddels hebben andere onderdanen de paleistuin verlaten en zitten we bijna, op een joker na, nog met zijn drieën te genieten van die laatste zonnestralen. Ook wel het Chillste momentje van ZKH.

ZKH zijn Groene Draeck in de laatste zonnestralen

De paleistuin ziet er nu echt verlaten uit en daarmee gaat er toch ook wel weer een bepaalde gezelligheid weg. Nu valt er weinig te roddelen of af te zeiken over de andere onderdanen.

Totale leegstand 

Niet alleen zijn de ligbedden leeg ook de kan en de glazen met De (Vlieghende) Groene Draeck zijn oppperdepop, dan ook wel leeg dus....
Nog even proosten met lege glazen, deze overwinning kan weer in het logboek worden bijgeschreven.

Besluit is genomen ook wij nemen afscheid voor vandaag van de paleistuin. Morgen weer een nieuwe dag. De spullen worden bij elkaar geraapt en al zwevend gaan we richting de kamers.
Nog een laatste foto ter afsluiting van een weer prachtige dag @ Neptuno.

See ya real soon sunshine

Ook op de kamer van onze ZKH staat er een flesje bubbels met chocolade tijd voor de fotolakei.

ZKH anonymous, Groene Draeck oogjes verbergen

Na een heerlijke verfrissing van een douche tijd voor het diner. En mogelijk val ik in herhaling.....wat weer heerlijk was. Wederom weer een energieke bediening en goed eten.

Alle lof voor...

Na het diner brengen we de avond oa door op het terras van het hotel met hoe kan het ook anders....een kannetje (Vlieghende) Groene Draeck.

Uitdagend groen

Het entertainment van vanavond is aanvaardbaar, en (ogende) jonge dame achter een keyboard die verschillende deuntjes speelt en daarnaast wat hoge nootjes probeert te halen.
Met andere woorden....welkom op deze lesbische visafslag, mannen niet gewenst, de lucht zegt genoeg. En zoals ket knaapje thuis knauwt, knauwt het nergens.

Nadat de De (Vlieghende) Groene Draeck is verdampt in onze monden, lopen of beter gezegd, zweven we nog een rondje over de Yumbo. Het is een vrij rustige avond maar wel gezellig. Met wat zwaardere beentjes zweven we weer terug naar het hotel. Tijd voor een bedje.

Wat een prachtige dag weer, erg rustig en weinig beleefd of ondernomen, tja en schrijft dan maar eens een blog. Misschien stilte voor een storm, zo een met de haren in de wind?

Bedankt voor het lezen en alle fantastische complimenten die ik mag ontvangen via verschillen wegen.