Een dag conform protocol

Blog van maandag 03 oktober

Het is onvermijdelijk, als er een dag niks gedaan wordt valt er ook niks te schrijven.

Ligbedden worden zonder enkele eer of waardigheid weer veroverd door onze held.
Daarna wordt de dag ook begonnen met een wandeling van onze ZKH.
Gevolgd door ontbijt.

Een tussentijds shop moment wordt ingelast voor onze ZKH om vervolgens met nieuwe zwembroeken (inclusief een M-Line) terug te keren.

Cappuccino moment.

Vandaag liggen we echt voor dood aan het zwembad, de vermoeiende dagen hebben ons opgebroken.
Ontbijt, lunch en diner zijn inmiddels een dwangneurose geworden en ook de 43 gaat inmiddels met een infuus naar binnen. Niks meer spontaan alles conform protocol van onze ZKH.

Om 15.00 is het inmiddels alweer lunchtijd en als een stelletje zombies laten we het allemaal maar weer naar binnen glijden, of we het geproefd hebben? Geen idee....het zit er in.

Na een klein uurtje weer verplicht naar dat klote bedje wat eigenlijk helemaal niet comfortabel ligt maar ach, we zullen en moeten die bronzen tint hebben al is het alleen maar om te laten zien dat we zijn weggeweest naar de zon. Pijn en moeite worden nog bespaard om toch nog die laatste zonnestalen te pakken tot die andere akelige verplichting (Diner) nadert.

Met lood in onze schoenen naar de kamers. Weer rusten, douchen en omkleden, wat nu weer aan te trekken.

En dan zit je zo weer aan dat eentonige diner, die drukte, gekletter van bestek en servies, om gek van te worden. Alles komt op je af. Broeken beginnen net iets strakker te zitten en je zit inmiddels aan het laatste gaatje van je riem, alleen elastiek kan ons morgen nog redden.

Met een onprettig vol gevoel gaan we maar uit verveling na het diner op het terras zitten. Door de eentonige klanken van dat mokkel wat niet kan zingen achter het keyboard beginnen we nu toch echt suïcidale klachten te krijgen en vluchten naar een loungehoek, helaas horen we dat mokkel nog steeds janken maar met een infuus van 86 (dubbele dosis 43) is het toch redelijk uit te houden.

Gelukkig vordert de avond en vluchten we naar de Yumbo. Maar ook hier het zelfde laken en pak.
HOUD HET DAN NOOIT OP!!!

De nacht kruipt voorbij, minuten lijken wel uren.

Pfffffff  echt zo'n dag weer,

Een dag conform protocol.

Wat hebben we er weer enorm van genoten.

Bedankt voor het lezen.