Klotsende Oksels en Knikkende Knieën

Blog van vrijdag 30 september

Geen wekker en geen Royal App waardoor ik wakker wordt.

Vandaag staan we vroeg op omdat we naar de weekmarkt van Puerto de Mogan gaan.

Het is dus geen ramp dat ik al voor 06.45 uur wakker ben door wat heen en weer geschuif van ligbedden bij het zwembad. Maar welk loeder maak nu zo'n kabaal? Vanaf het balkon zie ik beneden bij het zwembad een medewerkster van het hotel haar werkzaamheden uitvoeren.  Het mokkel is bloed fanatiek met het schrobben van de ligbedden en de vloer rondom het zwembad. Alles wordt eerst afgespoten, geschrobd, weer afgespoten en vervolgens afgenomen met een doek. Als ik het zo een paar minuutjes aankijk is het eigenlijk alleen maar puur genot om te zien hoe dit mokkel met een zeer gestructureerde hand, een perfecte werkvolgorde hanteert in haar werkzaamheden. Menig OCD en control freak, zoals ik, kan hier jaloers op zijn. Wat een passie en een energie.
Dag in, dag uit worden deze werkzaamheden met een militaire discipline uitgevoerd. Het is dan ook onmogelijk om maar een vuiltje te vinden aan, bij of in het zwembad van Hotel Neptuno.

Bloed fanatieke medewerkster

Waarschijnlijk heeft onze ZKH mij gezien op het balkon dus bericht op de Royal App, dit is een goedemorgen, verders geen berichtgeving over gekaapte ligbedden want vandaag is dat niet nodig.

Even na 08.00 uur zitten we aan het ontbijt. Lekker vroeg want we willen bijtijds in Mogan zijn zodat de koets makkelijk geparkeerd kan gaan worden in de ondergrondse stal van Puerto de Mogan.
Het ontbijt wordt stevig want tot aan de lunch zal er weinig gegeten gaan worden, of toch niet?...

Lekker stevig ontbijt

Het ontbijt is weer naar binnen gewerkt hoogste tijd om te gaan vertrekken naar Puerto de Mogan.
Er wordt besloten om de toeristische route te nemen en zo paraderen we o.a. via Puerto Rico naar Puerto de Mogan.

Eenmaal aangekomen staat er al een flinke rij met bussen waar hordes met toeristen uitstappen om de weekmarkt te gaan bezoeken. Onder begeleiding van de lokale stadswachten wordt de koets richting de ondergrondse stal geleid. Dat ging lekker vlot.

De kap van de koets wordt gesloten, spullen gepakt en we zijn gereed om met gepaste draf te gaan flaneren over de week markt. Net zoals op de boulevard van Maspalomas, Decadentie Ten Top.

Helaas wordt deze droom gruwelijk waarheid als onze ZKH, eenmaal bovengronds, ziet dat deze omgeving verre van decadent is. Vanuit de ondergrondse stal komen we gelijk terecht op een soort van hippiemarkt. De stroom van Burgers, Boeren en buitenlui zijn hinderlijke obstakels voor onze ZKH, er zijn er simpel weg gewoon echt te veel op deze plek. Vooral het oponthoud bij de kramen is een irritatie voor onze ZKH. Het flaneren gaat over in een geïrriteerde draf . Gelukkig zijn we na een paar minuten alweer in een winkelstraatje met nette winkels. Iets wat onze ZKH wat meer aanstaat.

Via de winkelstraat lopen we richting de haven, want daar is de weekmarkt rondom opgesteld.
Bij het begin wordt er begonnen, alsof er een gouden medaille te wachten staat aan het einde van de haven galoppeert onze ZKH over de week markt heen. We hopen aan het einde van de markt/haven bij het restaurantje iets te kunnen gaan drinken. Het dakterras is daar prachtig, met een schitterend uitzicht op Puerto de Mogan, en dat bevalt onze ZKH wel. Ondanks dat we redelijk vroeg zijn is er geen enkele zetel te bemachtigen, dus terug naar het begin van de markt/haven. Erg jammer want hier is het uitzicht geweldig en is het genieten vanaf deze locatie.

Puerto de Mogan

De stoet met onze ZKH keert zich om, het galop wordt weer opgepakt en zo draven we weer terug.
Temperatuur is inmiddels ook heerlijk opgelopen ondanks dat het vanochtend ligt bewolkt was en de zon brand weer fel. Dit brengt weer nieuwe irritaties mee bij onze ZKH van de Burgers, Boeren en buitenlui namelijk hun Klotsende oksels. De draf wordt opgevoerd, we stappen uit de drukte en nemen een zij route, hier kunnen we nog even rustig flaneren en genieten van het uitzicht op de haven en de vissers die hun vangst gelijk gereed maken voor verkoop in het restaurant.

De markt is gedaan, we kopen nog een flesje water om ons vocht gehalte bij te houden want inmiddels heeft de zon behoorlijk wat vocht uit ons lichaam onttrokken.

Dan is het tijd om tussen de huizen door te gaan wandelen van Puerto de Mogan. En onze ZKH de schoonheid van dit havendorpje te showen. Vorig jaar, en menig keren daarvoor, zijn Chris en ik ook al hier geweest dus we weten aardig de weg. Meer informatie kan je terug vinden hier: https://holagrancanaria2015.blogspot.com.es/2015/09/tik-hem-aan-ouwe.html

Van deze fleurige en kleurige omgeving kan onze ZKH wel vrolijk worden, hoewel er zo af en toe wel eens een klotsend okseltje voorbij watert is onze ZKH weer redelijk in zijn decadente sfeer.
Dus tijd voor een decadent terrasje met iets lekkers. We lopen richting de restaurantje aan de haven en beproeven ons geluk, en jawel we vinden een plaatsje met prachtig uitzicht. De bestelling wordt opgenomen en dan is het even uitrusten en bijkomen van al die vreselijke drukte.

 Toch nog een decadent moment in Puerto de Mogan

Gelukkig heeft Puerto de Mogan met zijn charmes onze ZKH kunnen overtuigen dat het zeker wel meer dan de moeite waard is om te bezoeken want de fotolakei kreeg het weer behoorlijk druk om onze ZKH op de gevoelige plaat vast te leggen.

Puerto de Mogan, ook wel het kleine Venetië van Gran Canaria is meer dan de moeite waar om te bezoeken als je je vakantie viert op dit geweldige eiland. Combineer het met de weekmarkt, start lekker vroeg, de markt is van 08.00 tm 014.00 iedere vrijdag van de week. Een mooi dagje uit. Houd wel rekening met de warmte dus smeer goed in. En houd rekening met klotsende oksels.

Langzaam aan lopen we weer naar de ondergrondse stal met toch wel weer een mooie herinnering aan deze dag in Puerto de Mogan. Een paar foto's.

Als we terug lopen naar de koets, besluit ik voor mezelf om terug rijden naar het hotel via de toeristische route. En met toeristische route wordt bedoeld, via de buitenrand van het eiland, dus smalle wegen en eindeloze diepte. Met een prachtig uitzicht op zee. Tja, ik wil mijn ''angst'' onzekerheid overwinnen en dit is het moment. Met knikkende knieën stap ik in de koets. Maar als eenmaal dat karretje rijd......Geweldig wat rijd dat heerlijk, dit smaakt naar meer. Wat een een heerlijke route om te rijden, waar heb ik mezelf druk over gemaakt. Vlekkeloos rijd ik terug naar het hotel met een overwinning in de pocket, trots op mezelf.

Mooi op tijd voor de lunch, dus we schuiven maar gelijk aan en laten het ons smaken.

Geen tekst nodig eigenlijk

Ritueel zwembad, blog wordt opgestart en dan komt het diner alweer in zicht.
Opdirken op de kamers en naar beneden flaneren voor het avondmaal.

's Avonds vloeit Het Spaanse Goud ( lees 43) weer rijkelijk.

De Yumbo wordt weer onveilig gemaakt door de lakeitjes, de nacht valt in.

Het was weer een prachtige dag.

Bedankt voor het lezen.