Decadentie Ten Top

Blog van donderdag 29 september

De dag begint al goed, storing op de Royal App.

Nadat onze ZKH eerst het slagveld weer schoon heeft opgeruimd en de zetels heeft gereserveerd richt hij zich tot de Royal App.

Onze ZKH doet een poging zijn lakeien te wekken, maar door een combinatie van de Royal App op stil te zetten en een nacht met veel door zakken met de 43 verslapen de lakeitjes zich.
Er komt dan ook geen enkele reactie....oeps.

Na meerdere malen de Royal App te laten rammelen ziet onze ZKH de bui al hangen, ze zijn natuurlijk helemaal vertyft door de drank en te laat naar hun slaapvertrekken gegaan, goh en laat onze ZKH dan ook nog eens gelijk hebben. Wat een nacht voor de lakeitjes heerlijk doorgezakt tot 04.30 uur. Verrot op de knietjes weer naar het Hotel. Tja dat is dan ook vragen om problemen als je er weer vroeg uit mag.

Deze ochtend wordt het dus zonder lijfwacht en zonder de fotolakei.
Dapper trekt onze ZKH zijn harnas aan en trek er op uit in de wijde wilde wereld vol met rovers en verkrachters op de loer. Wij zijn dan ook erg trots op hem dat hij deze toer zelf heeft gelopen.

Een nieuwe dag gaat weer van start.
De lakeitjes krijgen gratie en mogen mee naar het koninklijk ontbijt. Netjes op het geplande tijdstip van 09.00 zit de hofhouding en de king him zelf aan het schransfestijn.
Wel opvallend is dat onze ZKH toch wel iets meer noten op zijn zang heeft deze ochtend.
Na het ontbijt worden de vertrekken weer even opgezocht voor een korte opfris sessie om vervolgens weer naar het zwembad te vertrekken comform het dag ritueel.....of niet toch niet?

Op de kamer aan gekomen pakt Chris de reserveringspapieren van de auto die we hebben gehuurd.
Deze autohuur, een Mini Cooper Cabrio hebben we in het geheim geregeld, dus onze ZKH weet van niets.

De autoverhuurder zit om de hoek slechts 10 minuutjes lopen van het hotel, Chris haalt hem op en zelf begin ik weer met de nieuwe blog. Terwijl onze ZKH niets vermoedend zijn welverdiende cappuccino moment heeft bij het zwembad.

Even voor 10.00 parkeert Chris de Mini Cooper op de parkeerplaats van het Hotel.
Nu nog een smoes om onze ZKH uit zijn cappuccino moment te trekken.
En dat lukt, met gemak want inmiddels weten wij dat onze ZKH een zwak heeft voor decadente foto's.

We lokken onze ZKH mee naar buiten met de volgende smoes. ZKH....er staat een decadente open koets voor het Hotel, waarschijnlijk van een van de andere hotelgasten, met de kap open. Hoe decadent zal de foto wel niet zijn als u er achter gaat staan en wuift naar de uw onderdanen aan het thuisfront? Dan volgt er een stofwolkje en we staan binnen 2 seconden bij de koets.

Zeer gecharmeerd van de koets gaat onze ZKH achter deze staan met een wuivend gebaar. Duidelijk attenderen we onze ZKH om voorzichtig te zijn en de koets niet aan te raken voor eventueel koetsalarm. En dan ineens klik,klik....de koets gaat van het slot, de lampjes knipperen en van schrik is onze ZKH zijn opgebouwde bruine tint van de afgelopen dagen kwijt. Lijk wit en verstijfd staat hij vast genageld achter de koets. Is hij betrapt...komt de eigenaar er aan?

SUPRISE.....wij mogen in deze koets drie dagen gaan rijden.

Het moment was voor ons onbetaalbaar, wat hebben we gelachen, geweldig. Het leek wel banana split.

Inmiddels was de tint van onze ZKH weer terug gekeerd op zijn gelaat en nam hij plaats achter de teugels.

Een decadente wuif

Het dag programma wordt omgegooid en gaan naar de kamers om de juiste bepakking erbij te zoeken zodat we met de open koets op pad kunnen gaan vandaag. Met als eerste bestemming Centro Comercial Atlantico.

Zodra de bepakking gereed is laten we de koets voorrijden en kunnen we gaan instappen. Natuurlijk nog even een klussie voor de fotolakei....

We zijn er klaar voor

Met een kleine twintig minuten staan we bij het winkelcentrum, tijd om te shoppen. De koets wordt gesloten en de mobiele schatkistjes (lees portemonnees) in de broekzakken gestoken. Tijd om de goudstukken te laten rollen.

Voorkant ingang, klik voor meer info

Alweer op de terug weg met de open koets

Natuurlijk worden er goudstukken omgeruild voor shirts en een broekje. ZKH blij, lakei blij wat een heerlijke en Decadente middag zo bij de winkels. Stiekem vliegt de tijd dan ook wel weer voorbij. Dus tijd voor terug keer naar het paleis voor de lunch, want die kosten geen goudstukken.

We genieten van de terugreis, wat heerlijk allemaal en we voelen ons dan ook zeer bevoorrecht dat we het mogen meemaken, uiteindelijk is niets vanzelfsprekend en de slingers met ballonnen mag je toch echt zelf ophangen als je van het leven een feestje wil maken. Hiervoor hebben we dan ook kei hard voor gewerkt waardoor je er nog meer van kan genieten....Proost.

Tijdens de lunch kletsen we weer heel wat af, inmiddels heeft onze ZKH weer een  nieuwe spreuk voor vandaag en tevens gebruik ik hem als blog titel...Decadentie Ten Top.

De Lunch....Decadentie Ten Top

Plannen worden weer verder bedacht....wat is het volgende excuus om weer in die open koets te gaan stappen, want dat gevoel van vrijheid tijdens het rijden is erg verslavend.
Er wordt besloten om een cappuccino te gaan drinken in een Decadente Entourage en dan is sjieke Maspalomas de plaats to be.

De koets wordt voorgereden en de hofhouding is weer vertrokken naar Shopping Center Varadero in Maspalomas.

Aangekomen wordt de koets geparkeerd, de rest wordt afgelegen met de benenkoets, hebben we weer wat calorieën verbrand en is de lunch ook weer verantwoord verorberd.

In het winkelcentrum worden enkele winkels aangedaan en ook hier rollen de goudstukken om de oren. De lakeien schaffen petjes aan want dat Canarische zonnetje op je bol tijdens het rijden is heet.

Achterzijde ingang shopping center.

(mode) showtime

Via de Decadente Boulevard El Faro, lopen we langs Decadente Winkels richting de Decadente cappuccino locatie. Het is een prachtig uitzicht allemaal op en top klasse, schoon, pracht en praal. Het ziet er allemaal heel sjiek en luxe aangelegd uit langs prachtige mega hotels. Maar om heel eerlijk te zijn, en dat is mijn persoonlijke menig mis ik toch een ziel en een hart ten midden van deze prachtige omgeving. Hoe hard er ook wordt gepoetst de glans blijft mat.

Decadente Boulevard

Decadente Cappuccino

Het Decadente tentje

Het is heerlijk relax zitten op de Decadente kussentjes om zo de cappuccino en de cola te drinken.
Tijdens de conversatie wordt natuurlijk meerdere malen, wat inmiddels een middeleeuwse toverspreuk begint te worden en poef, geroepen door onze ZKH: Decadentie Ten Top. Poef.

Eerlijk is eerlijk de entourage is prachtig, de sfeer is heerlijk maar ook bij deze grandioze Canarische temperaturen blijft de kak koud. Soms is dat wel jammer, maar het hoort erbij, zien en gezien worden.

De schuld wordt betaald en samen met onze ZKH flaneren we weer over de boulevard terug naar de open koets. Chris en Wilfred willen nog even aan het zwembad liggen en ik zeg de Hofnar wil de blog verder afschrijven.

De toeristische route wordt terug genomen richting het hotel, dus ook voor ons geld, zien en gezien
(gehoord) worden in die open koets met de radio op 10. Decadentie Ten Top !!
Onderweg nog even een Decadente Selfie en dan weer braaf terug naar het hotel.

Decadente Selfie Ten Top, fotograaf: ZKH

De open koets wordt op stal gezet, Chris en Wilfred zijn weer naar de Pool en ik ben in mijn schrijf modus. En zo wordt het langzaam weer tijd voor het diner.

Na een paar uurtjes rust, douchen en opdirken wordt het tijd voor het diner.
Valt weinig over te schrijven, zelfs geen negatieve dingen dus.....fotootjes

Decadente Spruitjes Ten Top

 Decadent toetje Ten Top

De rest van de avond brengen we gezellig door op het terras van ons hotel. Nieuwe lading hotelgasten zijn weer gearriveerd vandaag waaronder ook twee bekende van vorig jaar. Dus heel de avond bijkletsen met de 43, lachen, gieren en natuurlijk brullen. Er is gewoon nog een week te gaan maar nu al kan ik zeggen dat deze tot zover grandioos is, we genieten enorm. Life is Good.

Vergeet niet dat de wereld altijd blijft draaien, sta niet stil, wat er ook gebeurd. Leef, Geef en Geniet.

Uiteindelijk is decadentie niet meer dan een zucht naar genot, waarvan uiteindelijk de huls leeg blijft.


Bedankt voor het lezen.